第一章论语学而篇
zǐyuē xuéér shí xízhī bù yì yuèhūyǒu péng zìyuǎn
fāng lái bú
子曰: 学而时习之，不亦悦乎。有朋自远方来，不
yì lèhūr én bùzhī ér bú yùn bú yìjūn zǐhū
亦乐乎。人不知而不愠，不亦君子乎。
yǒu zǐ yuē qí wéi rén yě xiào tìér hào fàn shàng zhě xiǎn yǐ
bù hào fàn
有子曰：其为人也孝悌，而好犯上者，鲜矣；不好犯
shàng ér hào zuò luàn zhě wèi zhī yǒu yějūn zǐ wùběn běn lì
ér dào shēng
上，而好作乱者，未之有也。君子务本，本立而道生；
xiào tìyě zhě qí wéi rén zhī běn yú
孝悌也者，其为仁之本欤。
zǐ yuēqiǎo yán lìng sèxiǎn yǐ rén
子曰：巧言令色，鲜矣仁。
zēng zǐ yuē wú rìsān xǐng wúshēn wèi rén móu ér búzhōng hū
yǔ péng yǒu
曾子曰：吾日三省吾身：为人谋而不忠乎与朋友
jiāoér bú xìn hū chuán bù xíhū
交而不信乎传不习乎
zǐ yuē dǎo qiān shèng zhī guó jìng shìér xìn jié yòng ér ài rén shǐ mín yǐ
子曰：道千乘之国，敬事而信，节用而爱人，使民以
shí
时。
zǐ yuē dìzǐ rù zé xiào chū zé tìjǐn ér xìn fàn ài
zhòng ér qīn
子曰：弟子入则孝，出则悌，谨而信，泛爱众，而亲
rén xíng yǒu yú lì zéyǐ xué wén
仁；行有余力，则以学文。
zǐ xiàyuē xián xián yì sè shì fùmǔ néng jié qí lì shì
jūn néng zhì qí
子夏曰：贤贤易色，事父母能竭其力，事君能致其
shēn yǔ péng yǒu jiāo yán ér yǒu xìn suī yuē wèi xué wú bì wèi
zhī xuéyǐ
身，与朋友交，言而有信。虽曰未学，吾必谓之学矣。
zǐ yuē jūn zǐ bú zhòng zé bùwēi xué zé bú gùzhǔ zhōng xìn wúyǒu bù
子曰：君子不重则不威，学则不固；主忠信，无友不
rújǐ zhě guò zé wù dàn gǎi
如己者，过则勿惮改。
zēng zǐyuē shèn zhōng zhuīyuǎn mín déguī hòu yǐ
曾子曰：慎终追远，民德归厚矣。
zǐ qín wèn yúzǐ gòng yuēfū zǐ zhì yú shìbāng yě bì wén
qí zhèng qiú
子禽问于子贡曰：夫子至于是邦也，必闻其政；求zhī yú yìyǔ zhī yúzǐ gòng yuē fū zǐ wēn liáng gōng jiǎn ràng yǐ dézhī
之欤，抑与之欤子贡曰：夫子温、良、恭、俭、让以得之；fū zǐzhī qiúzhī yě qízhū yìhū rén zhī qiúzhī yú
夫子之求之也，其诸异乎人之求之欤。
zǐ yuē fù zài guān qí zhì fù mòguān qí xíng sān nián wú
gǎi yú fùzhī
子曰：父在观其志，父没观其行；三年无改于父之dào kě wèi xiào yǐ
道，可谓孝矣。
yǒu zǐ yuē lǐzhīyòng hé wéi guìxiān wáng zhī dào sī wéi měi xiǎo dà yóu
有子曰：礼之用，和为贵。先王之道，斯为美。小大由zhī yǒu suǒ bù xíng zhī héér hé bùyǐ lǐ jiézhī yì bù
kě xíng yě
之，有所不行。知和而和，不以礼节之，亦不可行也。
yǒu zǐ yuē xìn jìn yú yì yán kě fùyěgōng jìn yúlǐyuǎn chǐ rǔ yě
有子曰：信近于义，言可复也；恭近于礼，远耻辱也；yīn bùshī qíqīn yìkě zōng yě
因不失其亲，亦可宗也。
zǐ yuē jūn zǐ shí wú qiúbǎo jū wú qiúān mǐn yú shìér shèn yú yán
子曰：君子食无求饱，居无求安，敏于事而慎于言，jiùyǒu dào ér zhèng yān kě wèi hào xuéyěyǐ
就有道而正焉，可谓好学也已。
zǐ gòng yuē pín ér wúchǎn fùér wújiāo hé rúzǐ yuē
kěyě wèi
子贡曰：贫而无谄，富而无骄，何如子曰：可也，未
ruò pín ér lè fùér hào lǐ zhě yě zǐ gòng yuē shī yún rú
qiē rúcuō
若贫而乐，富而好礼者也。子贡曰：诗云：如切如磋，rú zhuó rú mó qísī zhī wèi yúzǐ y uē cìyěshǐkě yǔ yá
n shī yǐ yǐ
如琢如磨，其斯之谓欤子曰：赐也，始可与言诗已矣；gào zhūwǎngér zhī lái zhě
告诸往而知来者。
zǐ yuē bù huàn rén zhī bùjǐ zhī huàn bùzhī rén yě
子曰：不患人之不己知，患不知人也。
