弟子规全文拼音解释版

弟子规弟子：一般有两种意义：一是年纪较小为人弟和为人子的人；二是指学生。

这里是用一种意义上的“弟子”。

【总叙】dì zǐ guī shèng rén xùn shǒu xiào tì cì jǐn xìn弟子规圣人训首孝悌次谨信【注释】：弟子规这本书，是依据至圣先师孔子的教诲而编成的生活规范。

首先在日常生活中，要做到孝顺父母，友爱兄弟姊妹。

其次在一切日常生活言语行为中要小心谨慎，要讲信用。

fàn ài zhòng ér qīn rén yǒu yú lì zé xué wén泛爱众而亲仁有余力则学文【注释】：和大众相处时要平等博爱，并且亲近有仁德的人，向他学习，这些都是很重要非做不可的事，如果做了之后，还有多余的时间精力，就应该好好的学习六艺等其他有益的学问。

【入则孝】在日常生活中要孝顺父母fù mǔ hū yìng wù huǎn fù mǔ mìng xíng wù lǎn父母呼应勿缓父母命行勿懒【注释】：父母呼唤，应及时回答，不要慢吞吞的很久才应答，父母有事交代，要立刻动身去做，不可拖延或推辞偷懒。

fù mǔ jiào xū jìng tīng fù mǔ zé xū shùn chéng父母教须敬听父母责须顺承【注释】：父母教导我们做人处事的道理，是为了我们好，应该恭敬的聆听。

做错了事，父母责备教诫时，应当虚心接受，不可强词夺理，使父母亲生气、伤心。

（君子闻过则喜，小人闻过则怒。

）dōng zé wēn xià zé qìng chén zé xǐng hūn zé dìng冬则温夏则凊晨则省昏则定【注释】：侍奉父母要用心体贴，二十四孝的黄香（香九龄），为了让父亲安心睡眠，夏天睡前会帮父亲把床铺扇凉，冬天寒冷时会为父亲温暖被窝，实在值得我们学习。

《弟子规》拼音译文版展开全文总序zǒng xù【总序】dì zǐ guī shèng rén xùn shǒu xiào tì cì jǐn xìn弟子规 ,圣人训, 首孝悌, 次谨信fàn ài zhòng ér qīn rén yǒu yú lì zé xué wén泛爱众, 而亲仁, 有余力, 则学文入则孝rù zé xiào【入则孝】fù mǔ hū yìng wù huǎn fù mǔ mìng xíng wù lǎn 父母呼 ,应勿缓 ,父母命 ,行勿懒fù mǔ jiào xū jìng tīng fù mǔ zé xū shun chéng父母教, 须敬听, 父母责 ,须顺承dōng zé wēn xià zé qìng chén zé xǐng hūn zé dìng 冬则温, 夏则凊, 晨则省, 昏则定chū bì gào fǎn bì miàn jū yǒu cháng yè wú biàn 出必告, 反必面, 居有常, 业无变shì suī xiǎo wù shàn wéi gǒu shàn wéi zǐ dào kuī事虽小, 勿擅为 ,苟擅为 ,子道亏wù suī xiǎo wù sī cáng gǒu sī cáng qīn xīn shāng 物虽小 ,勿私藏 ,苟私藏, 亲心伤qīn suǒ hào lì wèi jù qīn suǒ wù jǐn wèi qù亲所好, 力为具 ,亲所恶 ,谨为去shēn yǒu shāng yí qīn yōu dé yǒu shāng yí qīn xiū身有伤, 贻亲忧 ,德有伤 ,贻亲羞qīn ài wǒ xiào hé nán qīn zēng gwǒ xiào fāng xián亲爱我 ,孝何难 ,亲憎我, 孝方贤qīn yǒu guò jiàn shǐ gēng yí wú sè róu wú shēng亲有过 ,谏使更 ,怡吾色,柔吾声jiàn bú rù yuè fù jiàn hào qì suí tà wú yuàn谏不入 ,悦复谏 ,号泣随, 挞无怨qīn yǒu jí yào xiān cháng zhòu yè shì bù lí chuáng亲有疾, 药先尝 ,昼夜侍 ,不离床sāng sān nián cháng bēi yè jū chù biàn jiǔ ròu jué丧三年 ,常悲咽, 居处变 ,酒肉绝sāng jìn lǐ jì jìn chéng shìsǐ zhě rú shì shēng丧尽礼, 祭尽诚, 事死者, 如事生出则悌chū zé tì【出则悌】xiōng dào yǒu dì dào gōng xiōng dì mù xiào zài zhōng兄道友 ,弟道恭, 兄弟睦 ,孝在中cái wù qīng yuàn hé shēng yán yǔ rěn fèn zì mǐn财物轻，怨何生，言语忍，忿自泯huò yǐn shí huò zuò zǒu zhǎng zhě xiān yòu zhě hòu或饮食，或坐走，长者先，幼者后zhǎng hū rén jí dài jiào rén bù zài jǐ jí dào长呼人，即代叫，人不在，已即到chēng zūn zhǎng wù hū míng duì zūn zhǎng wù xiàn néng 称尊长，勿呼名，对尊长，勿见能lù yù zhǎng jí qū yī zhǎng wú yán tuì gōng lì路遇长，疾趋揖，长无言，退恭立qí xià mǎ chéng xià jū guò yóu dài bǎi bù yú骑下马，乘下车，过犹待，百步余zhǎng zhě lì yòu wù zuò zhǎng zhě zuò mìng nǎi zuò长者立，幼勿坐，长者坐，命乃坐zūn zhǎng qián shēng yào dī dī bù wén què fēi yí尊长前，声要低，低不闻，却非宜jìn bì qū tuì bì chí wèn qǐ duì shì wù yí进必趋，退必迟，问起对，视勿移shì zhū fù rú shì fù shì zhū xiōng rú shì xiōng事诸父，如事父，事诸兄，如事兄谨jǐn【谨】zhāo qǐ zǎo yè mián chí lǎo yì zhì xī cǐ shí朝起早 ,夜眠迟, 老易至 ,惜此时chén bì guàn jiān shù kǒu biàn niào huízhé jìng shǒu 晨必盥 ,兼漱口, 便溺回 ,辄净手guān bì zhèng niǔ bì jié wà yǔ lǚ jù jǐn qiè冠必正 ,纽必结, 袜与履, 俱紧切zhì guān fú yǒu ding wèi wù luàn dùn zhì wū huì置冠服 ,有定位 ,勿乱顿, 致污秽yī guì jié bú guì huá shàng xún fèn xià chèn jiā衣贵洁, 不贵华 ,上循分, 下称家duì yǐn shí wù jiǎn zé shí shì kě wù guò zé对饮食 ,勿拣择, 食适可, 勿过则nián fāng shào wù yǐn jiǔ yǐn jiǔ zuì zuì wéi chǒu年方少, 勿饮酒 ,饮酒醉, 最为丑bù cōng róng lì duān zhèng yī shēn yuán bài gōng jìng 步从容 ,立端正 ,揖深圆, 拜恭敬wù jiàn yù wù bǒ yǐ wù jī jù wù yáo bì勿践阈 ,勿跛倚 ,勿箕踞 ,勿摇髀huǎn jiē lián wù yǒu shēng kuān zhuǎn wān wù chù léng 缓揭帘 ,勿有声, 宽转弯 ,勿触棱zhí xū qì rú zhí yíng rù xū shì rú yǒu rén执虚器 ,如执盈 ,入虚室 ,如有人shì wù máng máng duō cuò wù wèi nán wù qīng lüè事勿忙, 忙多错, 勿畏难, 勿轻略dòu nào chǎng jué wù jìn xié pì shì jué wù wèn斗闹场, 绝勿近,邪僻事, 绝勿问jiāng rù mén wèn shú cún jiāng shàng táng shēng bì yáng 将入门 ,问孰存 ,将上堂 ,声必扬rén wèn shuí duì yǐ míng wú yǔ wǒ bù fēn míng人问谁 ,对以名 ,吾与我 ,不分明yòng rén wù xū míng qiú tǎng bù wèn jí wéi tōu用人物, 须明求 ,倘不问, 即为偷jiè rén wù jí shí huán hòu yǒu jí jiè bù nán借人物, 及时还 ,后有急 ,借不难信xìn【信】fán chū yán xìn wéi xiān zhà yǔ wàng xī kě yān凡出言 ,信为先, 诈与妄 ,奚可焉huà shuō duō bù rú shǎo wéi qí shì wù nìng qiǎo话说多，不如少 ,惟其是，勿佞巧jiān qiǎo yǔ huì wū cí shì jǐng qì qiè jiè zhī奸巧语，秽污词，市井气，切戒之jiàn wèi zhēn wù qīng yán zhī wèi dì wù qīng chuán见未真，勿轻言，知未的，勿轻传shì fēi yí wù qīng nuò gǒu qīng nuò jìn tuì cuò事非宜，勿轻诺，苟轻诺，进退错fán dào zì zhòng qiě shū wù jí jí wù mó hū凡道字，重且舒，勿急疾，勿模糊bǐ shuō cháng cǐ shuō duǎn bù guān jǐ mò xián guǎn 彼说长，此说短，不关己，莫闲管jiàn rén shàn jí sī qí zòng qù yuǎn yǐ jiàn jī见人善，即思齐，纵去远，以渐跻jiàn rén è jí nèi xǐng yǒu zé gǎi wú jiā jǐng见人恶，即内省，有则改，无加警wéi dé xué wéi cái yì bù rú rén dāng zì lì唯德学，唯才艺，不如人，当自砺ruò yī fú ruò yǐn shí bù rú rén wù shēng qī若衣服，若饮食，不如人，勿生戚wén guò nù wén yù lè sǔn yǒu lái yì yǒu què闻过怒，闻誉乐，损友来，益友却wén yù kǒng wén guò xīn zhí liàng shì jiàn xiāng qīn 闻誉恐，闻过欣，直谅士，渐相亲wú xīn fēi míng wéi cuò yǒu xīn fēi míng wéi è无心非，名为错，有心非，名为恶guò néng gǎi guī yú wú tǎng yǎn shì zēng yì gū过能改，归于无，倘掩饰，增一辜泛爱众fàn ài zhòng【泛爱众】fán shì rén jiē xū ài tiān tong fù dì tong zài凡是人，皆须爱，天同覆，地同载xìng gāo zhě míng zì gāo rén suǒ zhòng fēi mào gāo 行高者，名自高，人所重，非貌高cái dà zhě wàng zì dà rén suǒ fú fēi yán dà才大者，望自大，人所服，非言大jǐ yǒu néng wù zì sī rén suǒ néng wù qīng zī己有能，勿自私，人所能，勿轻訾wù chǎn fù wù jiāo pín wù yàn gù wù xǐ xīn勿谄富，勿骄贫，勿厌故，勿喜新rén bù xián wù shì jiǎo rén bù ān wù huà rǎo人不闲，勿事搅，人不安，勿话扰rén yǒu duǎn qiè mò jiē rén yǒu sī qiè mò shuō人有短，切莫揭，人有私，切莫说dào rén shàn jí shì shàn rén zhī zhī yù sī miǎn道人善，即是善，人知之，愈思勉yang rén è jì shì è jí zhī shèn huò qiě zuò扬人恶，即是恶，疾之甚，祸且作shàn xiāng quàn dé jiē jiàn guò bù guī dào liǎng kuī善相劝，德皆建，过不规，道两亏fán qǔ yǔ guì fēn xiǎo yǔ yí duō qǔ yí shǎo凡取与，贵分晓，与宜多，取宜少jiāng jiā rén xiān wèn jǐ jǐ bú yù jí sù yǐ将加人，先问己，己不欲，即速已ēn yù bào yuàn yù wàng bào yuàn duǎn bào ēn cháng 恩欲报，怨欲忘，报怨短，报恩长dài bì pú shēn guì duān suī guì duān cí ér kuān待婢仆，身贵端，虽贵端，慈而宽shì fú rén xīn bù rán lǐ fú rén fāng wú yán势服人，心不然，理服人，方无言亲仁qīn rén【亲仁】tong shì rén lèi bù qí liú sú zhòng rén zhě xī同是人，类不齐，流俗众，仁者希guǒ rén zhě rén duō wèi yán bú huì sè bú mèi果仁者，人多畏，言不讳，色不媚néng qīn rén wú xiàn hǎo dé rì jìn guò rì shǎo能亲仁，无限好，德日进，过日少bù qīn rén wú xiàn hài xiǎo rén jìn bǎi shì huài不亲仁，无限害，小人进，百事坏余力学文yú lì xué wén【余力学文】bú lì xíng dàn xué wén zhǎng fú huá chéng hé rén 不力行，但学文，长浮华，成何人dàn lì xíng bù xué wén rèn jǐ jiàn mèi lǐ zhēn但力行，不学文，任己见，昧理真dú shū fǎ yǒu sān dào xīn yǎn kǒu xìn jiē yào读书法，有三到，心眼口，信皆要fāng dú cǐ wù mù bǐ cǐ wèi zhōng bǐ wù qǐ方读此，勿慕彼，此未终，彼勿起kuān wéi xiàn jǐn yòng gōng gōng fū dào zhì sè tōng 宽为限，紧用功，工夫到，滞塞通xīn yǒu yí suí zhá jì jiù rén wèn qiú què yì心有疑，随札记，就人问，求确义fang shì qīng qiáng bì jìng jīàn jié bǐ yàn zhèng房室清，墙壁净，几案洁，笔砚正mò mó piān xīn bù duān zì bú jìng xīn xiān bìng墨磨偏，心不端，字不敬，心先病liè diǎn jí yǒu ding chù dú kàn bì huán yuán chù列典籍，有定处，读看毕，还原处suī yǒu jí juàn shù qí yǒu quē huài jiù bǔ zhī虽有急，卷束齐，有缺坏，就补之fēi shèng shū bǐng wù shì bì cōng míng huài xīn zhì非圣书，屏勿视，敝聪明，坏心志wù zì bào wù zì qì shèng yǔ xián kě xún zhì勿自暴，勿自弃，圣与贤，可驯致译文总叙1、弟子规圣人训首孝弟（同‘悌’）次谨信【解释】弟子规，是圣人的教诲。

弟子规全文解释(带拼音)【总叙】弟dì子zǐ规guī圣shèng人rén训xùn首shǒu孝xiào弟tì次cì谨jǐn信xìn 泛fàn爱ài众zhòng而ér亲qīn仁rén有yǒu余yú力lì则zé学xué文wén【解释】《弟子规》这本书，是依据至圣先师孔子的教诲而编成的生活规范。

首先在日常生活中，要做到孝顺父母，友爱兄弟姐妹。

其次在一切日常生活言语行为中要小心谨慎，要讲信用。

和大众相处时要平等博爱，并且亲近有仁德的人，向他学习，这些都是很重要非做不可的事，如果做了之后，还有多余的时间精力，就应该好好的学习六艺等其他有益的学问。

【入则孝】父fù母mǔ呼hū应yìng勿wù缓huǎn父fù母mǔ命mìng行xíng 勿wù懒lǎn 父fù母mǔ教jiào须xū敬jìng听tīng父fù母mǔ责zé须xū顺shùn承chéng【解释】父母呼唤，应及时回答，不要慢吞吞的很久才应答，父母有事交代，要立刻动身去做，不可拖延或推辞偷懒。

父母教导我们做人处事的道理，是为了我们好，应该恭敬的聆听。

做错了事，父母责备教诫时，应当虚心接受，不可强词夺理，使父母亲生气、伤心。

（君子闻过则喜，小人闻过则怒。

）冬dōng则zé温wēn夏xià则zé凊jìng晨chén则zé省xǐng 昏hūn则zé定dìng 出chū必bì告gào反fǎn必bì面miàn居jū有yǒu常cháng业yè无wú变biàn【解释】侍奉父母要用心体贴，在二十四孝故事里，九岁的黄香，为了让父亲安心睡眠，夏天睡前会帮父亲把床铺扇凉，冬天寒冷时会为父亲温暖被窝，实在值得我们学习。

弟子规拼音版全文解释弟子规拼音版全文解释导语：《弟子规》是以三字一句，两句一韵的文体方式编纂而成。

以下是小编为大家分享的弟子规拼音版全文解释，欢迎借鉴！rù zé xiào【入则孝】fùmǔhū yìngwùhuǎn fùmǔmìng xíngwùlǎn父母呼应勿缓父母命行勿懒fùmǔjiào xūjìngtīng fùmǔzé xūshùnchéng父母教须敬听父母责须顺承dōngzéwēn xiàzéqìng chénzéxǐng hūnzédìng冬则温夏则凊晨则省昏则定chūbìgào fǎnbìmiàn jūyǒucháng yèwúbiàn出必告反必面居有常业无变shìsuīxiǎo wùshànwéi gǒushànwéi zǐdàokuī事虽小勿擅为苟擅为子道亏wùsuīxiǎo wùsīcáng gǒusīcáng qīnxīnshāng物虽小勿私藏苟私藏亲心伤qīnsuǒhào lìwèijù qīnsuǒwù jǐnwèiqù亲所好力为具亲所恶谨为去shēnyǒushāng yíqīnyōu déyǒushāng yíqīnxiū身有伤贻亲忧德有伤贻亲羞qīnàiwǒ xiàohénán qīnzēngwǒ xiàofāngxián亲爱我孝何难亲憎我孝方贤qīnyǒuguò jiànshǐgēng yíwúsè róuwúshēng亲有过谏使更怡吾色柔吾声jiànbúrù yuèfùjiàn hàoqìsuí tàwúyuàn谏不入悦复谏号泣随挞无怨qīnyǒují yàoxiāncháng zhòuyèshì bùlíchuáng亲有疾药先尝昼夜侍不离床sāngsānnián chángbēiyè jūchùbiàn jiǔròujué丧三年常悲咽居处变酒肉绝sāngjìnlǐ jìjìnchéng shìsǐzhě rúshìshēng丧尽礼祭尽诚事死者如事生chū zé tì【出则弟】xiōngdàoyǒu dìdàogōng xiōngdìmù xiàozàizhōng兄道友弟道恭兄弟睦孝在中cáiwùqīng yuànhéshēng yányǔrěn fènzìmǐn财物轻怨何生言语忍忿自泯huòyǐnshí huòzuòzǒu zhǎngzhěxiān yòuzhěhòu或饮食或坐走长者先幼者后zhǎnghūrén jídàijiào rénbùzài jǐjídào长呼人即代叫人不在已即到chēngzūnzhǎng wùhūmíng duìzūnzhǎng wùxiànnéng 称尊长勿呼名对尊长勿见能lùyùzhǎng jíqūyī zhǎngwúyán tuìgōnglì路遇长疾趋揖长无言退恭立qíxiàmǎ chéngxiàjū guòyóudài bǎibùyú骑下马乘下车过犹待百步余zhǎngzhělì yòuwùzuò zhǎngzhězuò mìngnǎizuò长者立幼勿坐长者坐命乃坐zūnzhǎngqián shēngyàodī dībùwén quèfēiyí尊长前声要低低不闻却非宜jìnbìqū tuìbìchí wènqǐduì shìwùyí进必趋退必迟问起对视勿移shìzhūfù rúshìfù shìzhūxiōng rúshìxiōng事诸父如事父事诸兄如事兄jǐn【谨】zhāoqǐzǎo yèmiánchí lǎoyìzhì xīcǐshí朝起早夜眠迟老易至惜此时chénbìguàn jiānshùkǒu biànniàohuí zhéjìngshǒu晨必盥兼漱口便溺回辄净手guānbìzhèng niǔbìjié wàyǔlǚ jùjǐnqiè冠必正纽必结袜与履俱紧切zhìguānfú yǒudìngwèi wùluàndùn zhìwūhuì置冠服有定位勿乱顿致污秽yīguìjié búguìhuá shàngxúnfèn xiàchènjiā衣贵洁不贵华上循分下称家duìyǐnshí wùjiǎnzé shíshìkě wùguòzé对饮食勿拣择食适可勿过则niánfāngshào wùyǐnjiǔ yǐnjiǔzuì zuìwéichǒu年方少勿饮酒饮酒醉最为丑bùcōngróng lìduānzhèng yīshēnyuán bàigōngjìng 步从容立端正揖深圆拜恭敬wùjiànyù wùbǒyǐ wùjījù wùyáobì勿践阈勿跛倚勿箕踞勿摇髀huǎnjiēlián wùyǒushēng kuānzhuǎnwān wùchùléng 缓揭帘勿有声宽转弯勿触棱zhíxūqì rúzhíyíng rùxūshì rúyǒurén执虚器如执盈入虚室如有人shìwùmáng mángduōcuò wùwèinán wùqīnglüè事勿忙忙多错勿畏难勿轻略dòunàochǎng juéwùjìn xiépìshì juéwùwèn斗闹场绝勿近邪僻事绝勿问jiāngrùmén wènshúcúnjiāngshàngtáng shēngbìyáng 将入门问孰存将上堂声必扬rénwènshuí duìyǐmíng wúyǔwǒ bùfēnmíng人问谁对以名吾与我不分明yòngrénwù xūmíngqiú tǎngbùwèn jíwéitōu用人物须明求倘不问即为偷jièrénwù jíshíhuán hòuyǒují jièbùnán借人物及时还后有急借不难xìn【信】fánchūyán xìnwéixiān zhàyǔwàng xīkěyān凡出言信为先诈与妄奚可焉huàshuōduō bùrúshǎo wéiqíshì wùnìngqiǎo话说多不如少惟其是勿佞巧jiānqiǎoyǔ huìwūcí shìjǐngqì qièjièzhī奸巧语秽污词市井气切戒之jiànwèizhēn wùqīngyán zhīwèidì wùqīngchuán 见未真勿轻言知未的勿轻传shìfēiyí wùqīngnuò gǒuqīngnuò jìntuìcuò事非宜勿轻诺苟轻诺进退错fándàozì zhòngqiěshū wùjíjí wùmóhū凡道字重且舒勿急疾勿模糊bǐshuōcháng cǐshuōduǎn bùguānjǐ mòxiánguǎn 彼说长此说短不关己莫闲管jiànrénshàn jísīqí zòngqùyuǎn yǐjiànjī见人善即思齐纵去远以渐跻jiànrénè jínèixǐng yǒuzégǎi wújiājǐng见人恶即内省有则改无加警wéidéxué wéicáiyì bùrúrén dāngzìlì唯德学唯才艺不如人当自砺ruòyīfú ruòyǐnshí bùrúrén wùshēngqī若衣服若饮食不如人勿生戚wénguònù wényùlè sǔnyǒulái yìyǒuquè闻过怒闻誉乐损友来益友却wényùkǒng wénguòxīn zhíliàngshì jiànxiāngqīn 闻誉恐闻过欣直谅士渐相亲wúxīnfēi míngwéicuò yǒuxīnfēi míngwéiè无心非名为错有心非名为恶guònénggǎi guīyúwú tǎngyǎnshì zēngyìgū过能改归于无倘掩饰增一辜fàn ài zhòng【泛爱众】fánshìrén jiēxūài tiāntóngfù dìtóngzài凡是人皆须爱天同覆地同载xìnggāozhě míngzìgāo rénsuǒzhòng fēimàogāo 行高者名自高人所重非貌高cáidàzhě wàngzìdà rénsuǒfú fēiyándà才大者望自大人所服非言大yǐyǒunéng wùzìsī rénsuǒnéng wùqīngzī己有能勿自私人所能勿轻訾wùchǎnfù wùjiāopín wùyàngù wùxǐxīn勿谄富勿骄贫勿厌故勿喜新rénbùxián wùshìjiǎo rénbùān wùhuàrǎo人不闲勿事搅人不安勿话扰rényǒuduǎn qièmòjiē rényǒusī qièmòshuō人有短切莫揭人有私切莫说dàorénshàn jíshìshàn rénzhīzhī yùsīmiǎn道人善即是善人知之愈思勉yángrénè jìshìè jízhīshèn huòqiězuò扬人恶即是恶疾之甚祸且作shànxiāngquàn déjiējiàn guòbùguī dàoliǎngkuī善相劝德皆建过不规道两亏fánqǔyǔ guìfēnxiǎo yǔyíduō qǔyíshǎo凡取与贵分晓与宜多取宜少jiāngjiārén xiānwènjǐ jǐbúyù jísùyǐ将加人先问己己不欲即速已ēnyùbào yuànyùwàng bàoyuànduǎn bàoēncháng 恩欲报怨欲忘抱怨短报恩长dàibìpú shēnguìduān suīguìduān cíérkuān待婢仆身贵端虽贵端慈而宽shìfúrén xīnbùrán lǐfúrén fāngwúyán势服人心不然理服人方无言qīn rén【亲仁】tóngshìrén lèibùqí liúsúzhòng rénzhěxī同是人类不齐流俗众仁者希guǒrénzhě rénduōwèi yánbúhuì sèbúmèi果仁者人多畏言不讳色不媚néngqīnrén wúxiànhǎo dérìjìn guòrìshǎo能亲仁无限好德日进过日少bùqīnrén wúxiànhài xiǎorénjìn bǎishìhuài不亲仁无限害小人进百事坏yú lì xué wén【余力学文】búlìxíng dànxuéwén zhǎngfúhuá chénghérén不力行但学文长浮华成何人dànlìxíng bùxuéwén rènjǐjiàn mèilǐzhēn但力行不学文任己见昧理真dúshūfǎ yǒusāndào xīnyǎnkǒu xìnjiēyào读书法有三到心眼口信皆要fāngdúcǐ wùmùbǐ cǐwèizhōng bǐwùqǐ方读此勿慕彼此未终彼勿起kuānwéixiàn jǐnyònggōng gōngfūdào zhìsètōng宽为限紧用功工夫到滞塞通xīnyǒuyí suízhájì jiùrénwèn qiúquèyì心有疑随札记就人问求确义fángshìqīng qiángbìjìng jīànjié bǐyànzhèng房室清墙壁净几案洁笔砚正mòmópiān xīnbùduān zìbújìng xīnxiānbìng墨磨偏心不端字不敬心先病lièdiǎnjí yǒudìngchù dúkànbì huányuánchù列典籍有定处读看毕还原处suīyǒují juànshùqí yǒuquēhuài jiùbǔzhī虽有急卷束齐有缺坏就补之fēishèngshū bǐngwùshì bìcōngmíng huàixīnzhì非圣书屏勿视敝聪明坏心志wùzìbào wùzìqì shèngyǔxián kěxúnzhì勿自暴勿自弃圣与贤可驯致译文：一、总序《弟子规》，圣人训，首孝弟，次谨信，泛爱众，而亲仁，有余力，则学文。

弟子规dì zǐ guīshèng rén xùn shǒu xiào tìcì jǐn xìn弟子规圣人训首孝弟次谨信fàn ài zhòng ér qīn rén yǒu yú lìzé xué wén泛爱众而亲仁有余力则学文【解释】《弟子规》这本书，是依据至圣先师孔子的教诲而编成的生活规范。

首先在日常生活中，要做到孝顺父母，友爱兄弟姐妹。

其次在一切日常生活言语行为中要小心谨慎，要讲信用。

和大众相处时要平等博爱，并且亲近有仁德的人，向他学习，这些都是很重要非做不可的事，如果做了之后，还有多余的时间精力，就应该好好的学习六艺等其他有益的学问。

rù zé xiào入则孝fù mǔ hūyìng wù huǎn fù mǔ mìng xíng wù lǎn父母呼应勿缓父母命行勿懒fù mǔ jiào xū jìng tīng fù mǔ zéxū shùn chéng父母教须敬听父母责须顺承【解释】父母呼唤，应及时回答，不要慢吞吞的很久才应答，父母有事交代，要立刻动身去做，不可拖延或推辞偷懒。

父母教导我们做人处事的道理，是为了我们好，应该恭敬的聆听。

做错了事，父母责备教诫时，应当虚心接受，不可强词夺理，使父母亲生气、伤心。

（君子闻过则喜，小人闻过则怒。

）dōng zé wēn xià zé jìng chén zé xǐng hūn zé dìng冬则温夏则凊晨则省昏则定chū bì gào fǎn bì miàn jū yǒu cháng yè wú biàn出必告反必面居有常业无变【解释】侍奉父母要用心体贴，在二十四孝故事里，九岁的黄香，为了让父亲安心睡眠，夏天睡前会帮父亲把床铺扇凉，冬天寒冷时会为父亲温暖被窝，实在值得我们学习。

īdìzǐɡu规弟子ùzǒnɡx【总叙】ntìcìjǐnxìɡuīshènɡrénxùnshǒuxiàozdìǐ信谨次规圣人训首孝悌弟子【解释】弟子规，是圣人的教诲。

首先要孝敬父母、友爱兄弟姊妹，其次要谨言慎行、讲求信用。

nlìzéxuéwézhònɡérqīnrényǒuyúfànài则学文而亲仁有余力泛爱众【解释】博爱大众，亲近有仁德的人。

有多余的时间和精力，学习有益的学问。

oxiàrùzé【入则孝】nmǔmìnɡlǎnɡwùxíīfùmǔhūynɡwùhuǎnfù懒行勿父勿缓母命父母呼应【解释】父母呼唤，应及时应答，不要拖延迟缓；父母交代的事情，要立刻动身去做，不可拖延或推辞偷懒。

ɡénùnchītnɡfùmǔzéxūshfùmǔjiàoxūjìnɡ承顺父母责须须父母教敬听【解释】父母的教诲，应该恭敬地聆听；做错了事，受到父母的教育和责备时，应当虚心接受，不可强词夺理。

ɡnédìzéxǐnɡhūnzwdōnɡzéēnxiàzéqingchén定则则省昏冬则温夏则凊晨【解释】冬天寒冷时提前为父母温暖被窝，夏天酷热时提前帮父母把床铺扇凉；早晨起床后，先探望父母，向父母请安；晚上伺候父母就寝后，才能入睡。

nàúbiuchánɡyèwɡàūbìofǎnbìmiànjūyǒch变常业无反必面居有出必告【解释】出门时告诉父母去向，返家后，面告父母报平安；起居作息，要有规律；我们所居就是我们事业、职业也不要老更换住的地方要固定，不要老搬家.īokuizǐdààshànwéiɡǒushnwésushìīxiǎowù亏子道为苟擅为小事虽勿擅【解释】事情虽小，也不要擅自作主和行动；擅自行动造成错误，让父母担忧，有失做子女的本分ɡnnshānɡqīnxīīīīxiǎowùszànɡɡǒuszàsuwù物虽小勿私藏苟私藏亲心伤【解释】公物虽小，也不要私自占为己有；如果私藏公物，缺失品德，就会让父母伤心ùéiqwǐèsuīùiwlǎǒnqīsuhoìéjqnǒjn亲所好力为具亲所恶谨为去父母厌恶的事情，要小心谨慎不要去做【解释】父母喜欢的事情，应该全力去做；ūxiushānɡyíqīnēnyǒushānɡyíqīnyōudéyǒsh伤贻亲羞身有伤贻亲忧德有做出伤风败德的事，父母亲就会蒙受羞辱【解释】自己的身体受到伤害，父母就会忧虑；noqīnàiwǒxiàhénánqīnzēnɡwǒxiáɡxiàofān我孝方贤爱我孝何难亲憎亲【解释】父母喜爱我们的时候，孝顺不是困难的事情；父母不喜欢我们或管教过于严厉的时候，孝顺父母才是难能可贵ɡrnshēóuwúɡuòjiànshǐɡènɡyíwúsèqīnyǒu柔吾声谏使更怡吾色亲有过【解释】父母有过错的时候，应小心劝导改过向善；劝导时要和颜悦色、态度诚恳nítàyuàwúrùyuèfùjiànhàoqìsujiànbù怨挞无复谏号泣随谏不入悦【解释】父母听不进去劝解，应该和颜悦色反复规劝；父母不听恳劝，我们虽难过地痛哭流涕，也要恳求父母改过；纵然遭遇到责打，也无怨无悔，以免陷父母于不义，铸成大错ɡánlíchubchánɡzhòuyèshìùàqīnyǒujíyoxiān不离床夜昼侍有亲疾药先尝【解释】父母亲生病时，要替父母先尝药的冷热和安全；要昼夜服侍，一时不离开父母床前éjurànjiǔòuūɡāsànɡsnniánchánbēiyànjchùbi肉绝变居处酒年丧三常悲咽【解释】父母去世之后，守孝三年，经常追思、感怀父母的养育之恩；生活起居，戒酒戒肉ɡnshúìshēnɡsàìlǐjjìnchénɡshìsǐzhěrjìn生者如事礼祭尽诚事死丧尽【解释】办理父母的丧事要合乎礼节，不可铺张浪费；祭奠父母要诚心诚意；对待去世的父母，要像生前一样恭敬。

弟子规带全文拼音及解释《弟子规》全书以通俗的文字、三字韵的形式阐述了学习的重要、做人的道理以及待人接物的礼貌常识等等，文笔自然流畅，朴实无华，影响深远，在清代传统文化中占有重要地位，其核心思想是儒家的孝悌仁爱。

下面是小编精心整理的弟子规带全文拼音及解释，欢迎阅读，希望大家能够喜欢。

《弟子规》全文带拼音zǒng xù总叙dì zǐ guīshèng rén xùn弟子规，圣人训。

shǒu xiào tì cì jǐn xìn首孝悌，次谨信。

fà nài zhng ér qīn rén泛爱众，而亲仁。

yǒu yú lì zé xué wén有余力，则学文。

rù zé xiào入则孝fù mǔ hū yìng wù huǎn父母呼，应勿缓。

fù mǔ mìng xíng wù lǎn父母命，行勿懒。

fù mǔ jiào xū jìng tīng父母教，须敬听。

fù mǔ zé xū shùn chéng父母责，须顺承。

dōng zé wēn xià zé qìng冬则温，夏则凊。

chén zé xǐng hūn zé dìng 晨则省，昏则定。

chū bì gào fǎn bì miàn出必告，反必面。

jū yǒu cháng yè wú biàn 居有常，业无变。

shì suī xiǎo wù shàn wéi 事虽小，勿擅为。

dìzǐguī弟子规zǒng xù【总叙】dìzǐguīshèngrénxùn shǒuxiàotìcìjǐnxìn 弟子规圣人训首孝悌次谨信fànàizhòngérqīnrén yǒuyúlìzéxuéwén泛爱众而亲仁有余力则学文rù zé xiào【入则孝】fùmǔhū yìngwùhuǎn fùmǔmìng xíngwùlǎn父母呼应勿缓父母命行勿懒fùmǔjiào xūjìngtīng fùmǔzé xūshùnchéng父母教须敬听父母责须顺承dōngzéwēn xiàzéqìng chénzéxǐng hūnzédìng冬则温夏则凊晨则省昏则定chūbìgào fǎnbìmiàn jūyǒucháng yèwúbiàn出必告反必面居有常业无变shìsuīxiǎo wùshànwéi gǒushànwéi zǐdàokuī事虽小勿擅为苟擅为子道亏wùsuīxiǎo wùsīcáng gǒusīcáng qīnxīnshāng物虽小勿私藏苟私藏亲心伤qīnsuǒhào lìwèijù qīnsuǒwù jǐnwèiqù亲所好力为具亲所恶谨为去shēnyǒushāng yíqīnyōu déyǒushāng yíqīnxiū身有伤贻亲忧德有伤贻亲羞qīnàiwǒ xiàohénán qīnzēngwǒ xiàofāngxián 亲爱我孝何难亲憎我孝方贤qīnyǒuguò jiànshǐgēng yíwúsè róuwúshēng亲有过谏使更怡吾色柔吾声jiànbúrù yuèfùjiàn hàoqìsuí tàwúyuàn谏不入悦复谏号泣随挞无怨qīnyǒují yàoxiāncháng zhòuyèshì bùlíchuáng 亲有疾药先尝昼夜侍不离床sāngsānnián chángbēiyè jūchùbiàn jiǔròujué 丧三年常悲咽居处变酒肉绝sāngjìnlǐ jìjìnchéng shìsǐzhě rúshìshēng 丧尽礼祭尽诚事死者如事生chūzétì【出则弟】xiōngdàoyǒu dìdàogōng xiōngdìmù xiàozàizhōng 兄道友弟道恭兄弟睦孝在中cáiwùqīng yuànhéshēng yányǔrěn fènzìmǐn财物轻怨何生言语忍忿自泯huòyǐnshí huòzuòzǒu zhǎngzhěxiān yòuzhěhòu 或饮食或坐走长者先幼者后zhǎnghūrén jídàijiào rénbùzài jǐjídào长呼人即代叫人不在已即到chēngzūnzhǎng wùhūmíng duìzūnzhǎng wùxiànnéng 称尊长勿呼名对尊长勿见能lùyùzhǎng jíqūyī zhǎngwúyán tuìgōnglì路遇长疾趋揖长无言退恭立qíxiàmǎ chéngxiàjū guòyóudài bǎibùyú骑下马乘下车过犹待百步余zhǎngzhělì yòuwùzuò zhǎngzhězuò mìngnǎizuò 长者立幼勿坐长者坐命乃坐zūnzhǎngqián shēngyàodī dībùwén quèfēiyí尊长前声要低低不闻却非宜jìnbìqū tuìbìchí wènqǐduì shìwùyí进必趋退必迟问起对视勿移shìzhūfù rúshìfù shìzhūxiōng rúshìxiōng事诸父如事父事诸兄如事兄jǐn【谨】zhāoqǐzǎo yèmiánchílǎoyìzhì xīcǐshí朝起早夜眠迟老易至惜此时chénbìguàn jiānshùkǒu biànniàohuí zhéjìngshǒu 晨必盥兼漱口便溺回辄净手guānbìzhèng niǔbìjié wàyǔlǚ jùjǐnqiè冠必正纽必结袜与履俱紧切zhìguānfú yǒudìngwèi wùluàndùn zhìwūhuì置冠服有定位勿乱顿致污秽yīguìjié búguìhuá shàngxúnfèn xiàchènjiā衣贵洁不贵华上循分下称家duìyǐnshí wùjiǎnzé shíshìkě wùguòzé对饮食勿拣择食适可勿过则niánfāngshào wùyǐnjiǔ yǐnjiǔzuì zuìwéichǒu 年方少勿饮酒饮酒醉最为丑bùcōngróng lìduānzhèng yīshēnyuán bàigōngjìng 步从容立端正揖深圆拜恭敬wùjiànyù wùbǒyǐ wùjījù wùyáobì勿践阈勿跛倚勿箕踞勿摇髀huǎnjiēlián wùyǒushēng kuānzhuǎnwān wùchùléng 缓揭帘勿有声宽转弯勿触棱zhíxūqì rúzhíyíng rùxūshì rúyǒurén执虚器如执盈入虚室如有人shìwùmáng mángduōcuò wùwèinán wùqīnglüè事勿忙忙多错勿畏难勿轻略dòunàochǎng juéwùjìn xiépìshì juéwùwèn斗闹场绝勿近邪僻事绝勿问jiāngrùmén wènshúcúnjiāngshàngtáng shēngbìyáng 将入门问孰存将上堂声必扬rénwènshuí duìyǐmíng wúyǔwǒ bùfēnmíng人问谁对以名吾与我不分明yòngrénwù xūmíngqiú tǎngbùwèn jíwéitōu用人物须明求倘不问即为偷jièrénwù jíshíhuán hòuyǒují jièbùnán借人物及时还后有急借不难xìn【信】fánchūyán xìnwéixiān zhàyǔwàng xīkěyān凡出言信为先诈与妄奚可焉huàshuōduō bùrúshǎo wéiqíshì wùnìngqiǎo话说多不如少惟其是勿佞巧jiānqiǎoyǔ huìwūcí shìjǐngqì qièjièzhī奸巧语秽污词市井气切戒之jiànwèizhēn wùqīngyán zhīwèidì wùqīngchuán 见未真勿轻言知未的勿轻传shìfēiyí wùqīngnuò gǒuqīngnuò jìntuìcuò事非宜勿轻诺苟轻诺进退错fándàozì zhòngqiěshū wùjíjí wùmóhū凡道字重且舒勿急疾勿模糊bǐshuōcháng cǐshuōduǎn bùguānjǐ mòxiánguǎn 彼说长此说短不关己莫闲管jiànrénshàn jísīqí zòngqùyuǎn yǐjiànjī见人善即思齐纵去远以渐跻jiànrénè jínèixǐng yǒuzégǎi wújiājǐng见人恶即内省有则改无加警wéidéxué wéicáiyì bùrúrén dāngzìlì唯德学唯才艺不如人当自砺ruòyīfú ruòyǐnshí bùrúrén wùshēngqī若衣服若饮食不如人勿生戚wénguònù wényùlè sǔnyǒulái yìyǒuquè闻过怒闻誉乐损友来益友却wényùkǒng wénguòxīn zhíliàngshì jiànxiāngqīn 闻誉恐闻过欣直谅士渐相亲wúxīnfēi míngwéicuò yǒuxīnfēi míngwéiè无心非名为错有心非名为恶guònénggǎi guīyúwú tǎngyǎnshì zēngyìgū过能改归于无倘掩饰增一辜fàn ài zhòng【泛爱众】fánshìrén jiēxūài tiāntóngfù dìtóngzài凡是人皆须爱天同覆地同载xìnggāozhě míngzìgāo rénsuǒzhòng fēimàogāo 行高者名自高人所重非貌高cáidàzhě wàngzìdà rénsuǒfú fēiyándà才大者望自大人所服非言大yǐyǒunéng wùzìsī rénsuǒnéng wùqīngzī己有能勿自私人所能勿轻訾wùchǎnfù wùjiāopín wùyàngù wùxǐxīn勿谄富勿骄贫勿厌故勿喜新rénbùxián wùshìjiǎo rénbùān wùhuàrǎo人不闲勿事搅人不安勿话扰rényǒuduǎn qièmòjiē rényǒusī qièmòshuō人有短切莫揭人有私切莫说dàorénshàn jíshìshàn rénzhīzhī yùsīmiǎn道人善即是善人知之愈思勉yángrénè jìshìè jízhīshèn huòqiězuò扬人恶即是恶疾之甚祸且作shànxiāngquàn déjiējiàn guòbùguī dàoliǎngkuī 善相劝德皆建过不规道两亏fánqǔyǔ guìfēnxiǎo yǔyíduō qǔyíshǎo凡取与贵分晓与宜多取宜少jiāngjiārén xiānwènjǐ jǐbúyù jísùyǐ将加人先问己己不欲即速已ēnyùbào yuànyùwàng bàoyuànduǎn bàoēncháng恩欲报怨欲忘抱怨短报恩长dàibìpú shēnguìduān suīguìduān cíérkuān待婢仆身贵端虽贵端慈而宽shìfúrén xīnbùrán lǐfúrén fāngwúyán势服人心不然理服人方无言qīn rén【亲仁】tóngshìrén lèibùqí liúsúzhòng rénzhěxī同是人类不齐流俗众仁者希guǒrénzhě rénduōwèi yánbúhuì sèbúmèi果仁者人多畏言不讳色不媚néngqīnrén wúxiànhǎo dérìjìn guòrìshǎo能亲仁无限好德日进过日少bùqīnrén wúxiànhài xiǎorénjìn bǎishìhuài不亲仁无限害小人进百事坏yú lì xué wén【余力学文】búlìxíng dànxuéwén zhǎngfúhuá chénghérén不力行但学文长浮华成何人dànlìxíng bùxuéwén rènjǐjiàn mèilǐzhēn但力行不学文任己见昧理真dúshūfǎ yǒusāndào xīnyǎnkǒu xìnjiēyào读书法有三到心眼口信皆要fāngdúcǐ wùmùbǐ cǐwèizhōng bǐwùqǐ方读此勿慕彼此未终彼勿起kuānwéixiàn jǐnyònggōng gōngfūdào zhìsètōng 宽为限紧用功工夫到滞塞通xīnyǒuyí suízhájì jiùrénwèn qiúquèyì心有疑随札记就人问求确义fángshìqīng qiángbìjìng jīànjiébǐyànzhèng房室清墙壁净几案洁笔砚正mòmópiān xīnbùduān zìbújìng xīnxiānbìng墨磨偏心不端字不敬心先病lièdiǎnjí yǒudìngchù dúkànbì huányuánchù列典籍有定处读看毕还原处suīyǒují juànshùqí yǒuquēhuài jiùbǔzhī虽有急卷束齐有缺坏就补之fēishèngshū bǐngwùshì bìcōngmíng huàixīnzhì非圣书屏勿视敝聪明坏心志wùzìbào wùzìqì shèngyǔxián kěxúnzhì勿自暴勿自弃圣与贤可驯致弟子规白话解弟子即是学生，不仅仅指儿童，扩大讲，凡欲学古圣先贤文化的人，都可称之为其弟子。

《弟子规》全文及解释第一章<总序>●弟dì 子zǐ 规ɡuī ，圣shèn ɡ 人rén 训xùn ，首shǒu 孝xiào 悌tì ，次cì 谨jǐn 信xìn 。

译yì ：作zuò 为wéi 子zǐ 弟dì 所suǒ 要yào 谨jǐn 守shǒu 的de 规ɡuī 戒jiè ，古ɡǔ 圣shèn ɡ 先xiān 贤xián 所suǒ 传chuán 下xià 的de 教jiào 训xun ，第dì 一yī 就jiù 是shì 要yào 我wǒ 们men 在zài 家jiā 能nén ɡ 孝xiào 顺shùn 、出chū 外wài 能nén ɡ 敬jìn ɡ 长chán ɡ ，其qí 次cì 是shì 敬jìn ɡ 业yè 而ér 守shǒu 信xìn 用yòn ɡ 。

●泛fán 爱ài 众zhòn ɡ ，而ér 亲qīn 仁rén 。

有yǒu 余yú 力lì ，则zé 学xué 文wén。

译yì ：多duō 关ɡuān 爱ài 众zhòn ɡ 生shēnɡ ，亲qīn 近jìn 有yǒu 仁rén 德dé 的de 人rén 。

如rú 果ɡuǒ 德dé 行xín ɡ 培péi 养yǎnɡ 差chà 不bu 多duō 了le ，就jiù 可kě 以yǐ 去qù 学xué 习xí 吸xī 收shōu 经jīnɡ 典diǎn 的de 知zhī 识shi。

d ì z ǐ ɡu ī弟子规d ì z ǐ ɡu ī 弟子规sh èn ɡ r én x ùn圣人训sh ǒu xi ào t ì 首孝悌c ì j ǐn x ìn次谨信【解释】弟子规，是圣人的教诲。

首先要孝敬父母、友爱兄弟姊妹，其次要谨言慎行、讲求 信用。

f àn àizh òn ɡérq īnr ény ǒuy ú l ìz éxu éw én泛 爱 众 而 亲 仁 有 余 力 则 学 文【解释】博爱大众，亲近有仁德的人。

有多余的时间和精力，学习有益的学问。

r ù z éxi ào【入则孝】f ù m ǔh ūy īn ɡw ùhu ǎnf ùm ǔm ìn ɡx ín ɡ w ùl ǎn父 母 呼 应 勿 缓 父 母 命行 勿 懒【解释】父母呼唤，应及时应答，不要拖延迟缓；父母交代的事情，要立刻动身去做，不可 拖延或推辞偷懒。

f ù m ǔji àox ūj ìn ɡt īn ɡf ùm ǔz éx ūsh ùn ch én ɡ父 母 教 须 敬 听 父 母 责 须 顺 承【解释】父母的教诲，应该恭敬地聆听；做错了事，受到父母的教育和责备时，应当虚心接 受，不可强词夺理。

d ōn ɡ z éw ēnxi àz éqingch énz éx ǐn ɡh ūnz éd ìn ɡ冬 则 温 夏 则 凊 晨 则 省昏 则 定【解释】冬天寒冷时提前为父母温暖被窝，夏天酷热时提前帮父母把床铺扇凉；早晨起床后， 先探望父母，向父母请安；晚上伺候父母就寝后，才能入睡。