三字经全文
rén zhī chūxìng běn shàn xìng xiāng jìn xí xiāng yuǎn 人之初性本善性相近习相远
gǒu bú jiào xìng nǎi qiān jiào zhī dào guì yǐ zhuān 苟不教性乃迁教之道贵以专
xī mèng mǔzé lín chǔzǐ bù xuéduàn jī zhù昔孟母择邻处子不学断机杼
dòu yān shān yǒu yì fāng jiāo wǔ zǐmíng jù yáng 窦燕山有义方教五子名俱扬
yǎng bú jiào fù zhī guò jiào bù yán shī zhī duò养不教父之过教不严师之惰
zǐ bù xuéfēi suǒ yíyòu bù xuélǎo hé wéi 子不学非所宜幼不学老何为
yù bù zhuóbù chéng qìrén bù xuébù zhī yì玉不琢不成器人不学不知义
wéi rén zǐfāng shào shíqīn shī yǒu xí lǐ yí为人子方少时亲师友习礼仪
xiāng jiǔ líng néng wēn xíxiào yú qīn suǒ dāng zhí香九龄能温席孝于亲所当执
róng sì suìnéng ràng lídì yú zhǎng yí xiān zhī 融四岁能让梨弟于长宜先知
shǒu xiào tìcì jiàn wén zhī mǒu shùshí mǒu wén 首孝悌次见闻知某数识某文
yī ér shíshí ér bǎi bǎi ér qiān qiān ér wàn 一而十十而百百而千千而万
sān cái zhětiān dì rén sān guāng zhě rì yuè xīng 三才者天地人三光者日月星
sān gāng zhějūn chén yì fù zǐ qīn fū fù shùn 三纲者君臣义父子亲夫妇顺
yuē chūn xià yuē qiū dōng cǐ sì shíyùn bù qióng 曰春夏曰秋冬此四时运不穷
yuē nán běi yuē xī dōng cǐ sì fāng yìng hū zhōng 曰南北曰西东此四方应乎中
yuē shuǐ huǒmù jīn tǔcǐ wǔ háng běn hū shù 曰水火木金土此五行本乎数
shí gān zhějiǎ zhì guǐshí èr zhīzǐ zhì hài 十干者甲至癸十二支子至亥
yuē huáng dào rì suǒ chán yuē chì dào dāng zhōng quán 曰黄道日所躔曰赤道当中权
chì dào xiàwēn nuǎn jíwǒ zhōng huázài dōng běi 赤道下温暖极我中华在东北
hán yù jūn shuāng lù gǎi yòu gāo yuán zuǒ dà hǎi 寒燠均霜露改右高原左大海
yuē jiāng héyuē huái jìcǐ sì dúshuǐ zhī jì曰江河曰淮济此四渎水之纪
yuē dài huásōng héng héng cǐ wǔ yuèshān zhī míng 曰岱华嵩恒衡此五岳山之名
gǔ jiǔ zhōu jīn gǎi zhìchēng xíng shěng sān shí wǔ古九州今改制称行省三十五
yuē shì nóng yuē gōng shāng cǐ sì mín guó zhī liáng 曰士农曰工商此四民国之良
yuē rén yìlǐ zhì xìn cǐ wǔ cháng bù róng wěn 曰仁义礼智信此五常不容紊
dì suǒ shēng yǒu cǎo mùcǐ zhí wùbiàn shuǐ lù地所生有草木此植物遍水陆
yǒu chóng yúyǒu niǎo shòu cǐ dòng wùnéng fēi zǒu 有虫鱼有鸟兽此动物能飞走
dào liáng shūmài shǔ jìcǐ liù gǔrén suǒ shí稻梁菽麦黍稷此六谷人所食
mǎ niú yáng jī quǎn shǐcǐ liù chùrén suǒ sì马牛羊鸡犬豕此六畜人所饲
yuē xǐ nùyuē āi jùài wù yùqī qíng jù曰喜怒曰哀惧爱恶欲七情俱
qīng chì huáng jí hēi bái cǐ wǔ sèmù suǒ shí青赤黄及黑白此五色目所识
suān kǔ gān jí xīn xián cǐ wǔ wèi kǒu suǒ hán 酸苦甘及辛咸此五味口所含
shān jiāo xiāng jí xīng xiǔcǐ wǔ xiùbí suǒ xiù膻焦香及腥朽此五臭鼻所嗅
páo tǔ gémù shí jīn yǔ sī zhúnǎi bā yīn 匏土革木石金与丝竹乃八音
yuē píng shǎng yuē qù rùcǐ sì shēng yí tiáo xié曰平上曰去入此四声宜调协
gāo zēng zǔfù ér shēn shēn ér zǐzǐ ér sūn 高曾祖父而身身而子子而孙
zì zǐ sūn zhì xuán zēng nǎi jiǔ zúrén zhī lún 自子孙至玄曾乃九族人之伦
fù zǐ ēn fū fù cóng xiōng zé yǒu dì zé gōng 父子恩夫妇从兄则友弟则恭
zhǎng yòu xùyǒu yǔ péng jūn zé jìng chén zé zhōng 长幼序友与朋君则敬臣则忠
cǐ shí yìrén suǒ tóng ng shī xùwù wéi bèi 此十义人所同当师叙勿违背
zhǎn qí shuāi dà xiǎo gōng zhì sī máwǔ fù zhōng 斩齐衰大小功至缌麻五服终
lǐ yuè shèyù shū shùgǔ liù yìjīn bù jù礼乐射御书数古六艺今不具
wéi shū xuérén gòng zūn jì shí zìjiǎng shuō wén 惟书学人共遵既识字讲说文
yǒu gǔ wén dà xiǎo zhuàn lì cǎo jìbù kě luàn 有古文大小篆隶草继不可乱
ruò guǎng xuéjù qí fán dàn lüè shuōnéng zhī yuán 若广学惧其繁但略说能知原
fán xùn méng xū jiǎng jiūxiáng xùn gǔmíng jù dòu 凡训蒙须讲究详训诂明句读
wéi xué zhěbì yǒu chūxiǎo xué zhōng zhì sì shū为学者必有初小学终至四书
lún yǔ zhěèr shí piān qún dì zǐjì shàn yán 论语者二十篇群弟子记善言
